Een onbekend natuurpark vlak bij de Ebro Delta
In oktober 2021 maakten we een rondwandeling van zes dagen in een voor ons nieuwe regio, de Matarraña. Om precies te zijn in natuurpark Els Ports, zo’n 30 kilometer landinwaarts van de kust tussen Barcelona en Valencia. We kwamen vanuit de Pyreneeën na verkenning van de route El Cinque Llac en trakteerden onszelf eerst op een overnachting in een middeleeuws kasteel (Parador) in de stad Tortosa.
Vanaf het hooggelegen kasteel kijk je uit over de stad en de brede vallei van de Ebro, de langste rivier van Spanje. Een paar kilometer verderop is de monding van de rivier in de Middellandse Zee bij de Ebro Delta.
Ebro Delta
De Ebro legt 930 km af vanaf de Pico de Tres Mares in Cantabrië naar de Middellandse Zee. Onderweg profiteren veel landerijen van het water uit de rivier. En dan moet je ook denken aan alle druivenranken in de Rioja.
De Delta van de Ebro is een paradijs voor vogels en dus ook voor vogelaars. De combinatie van zout en zoet water zorgt voor een enorme biodiversiteit in de wetlands. Meer dan 400 verschillende vogelsoorten verblijven hier permanent of tijdelijk, waaronder flamingo’s, ooievaars en bijeneters. Leuk weetje: dit bijzondere landschap is ook perfect voor het verbouwen van paella-rijst!
Natuurpark Els Ports
Vanaf het kasteel boven Tortosa waar we overnachten is het hoge kalkmassief van Els Ports goed te zien. Het gebergte rijst bijna recht omhoog vanaf zeeniveau naar 1.300 meter. Daarachter strekt het natuurpark zich uit over de drie autonome regio’s Aragón, Catalonië en Valencia. Er is dus inderdaad een drielandenpunt… De komende dagen zullen we zien wat dit gebied voor ons in petto heeft.
Startpunt van de route is het mooie Middeleeuwse Beceite. Hier hebben we afgesproken met Alberto, samen met zijn broer de eigenaar van Hotel La Fábrica de Solfa. Dit blijkt een prachtig gerestaureerde oude papierfabriek te zijn, niet de enige in dit gebied overigens. Alberto is duidelijk trots op zijn streek en vertelt ons veel over de geschiedenis, cultuur en de natuur. En dan komt natuurlijk de kaart op tafel met de zes etappes door het gebergte.
El Parrizal de Beceite
We komen langs grotten en zien de rotsen hoog boven ons uit torenen met heel bijzondere vormen. De kloof wordt aan het einde steeds smaller totdat de rechte wanden nog maar een paar meter van elkaar verwijderd zijn. Via de Mas de Sant Miquel lopen we weer terug naar Beceite en kopen alvast wat flessen water en broodbeleg voor de lunch van de volgende dag.
’s Avonds laten we ons het menu goed smaken. Javi, de broer van Alberto, blijkt echt een fantastische kok. Daarna zorgt het geluid van de rustig stromende Matarraña voor onze welverdiende rust.
Van Beceite naar Peñarroya de Tastavins
De volgende dag lopen we na een uitgebreid ontbijt van Beceite naar Peñarroya de Tastavins. Overal zien we bloeiende heide, een prachtig gezicht. We komen vlak langs een helder blauw stuwmeer dat zorgt voor nog meer kleur op de route. Er wacht ons een flinke klim over een bergkam en daarna dalen we af richting het dorpje Fuentespalda. Een vriendelijk dorp met op het plein voor de kerk een cafetería met terras. Niet lang daarna zien we het oude klooster Hospedería Virgen de la Fuente langs een droge rivierbedding liggen. Dat zal er in het voorjaar zeker anders uitzien. De bijbehorende kerk, de tuin en de eetzaal maken het tot een bijzondere gastvrije en complete overnachtingsplaats op loopafstand van Peñarroya.
Van Peñarroya de Tastavins naar El Boixar
We passeren een paar kleine dorpjes die in diepe rust zijn. Eindpunt van onze etappe van vandaag is het dorp El Boixar, dat bovenop een berg ligt. De vriendelijke eigenaar van de herberg biedt ons een drankje aan en we krijgen een rondleiding door zijn gezellige accommodatie. Het wordt ons duidelijk dat zijn meeste gasten sportieve Spanjaarden zijn die wandelend of fietsend door dit mooie gebied trekken, vooral in de weekends. En zo af en toe een paar ‘verdwaalde’ Nederlanders dus.
Van El Boixar naar Caro
De etappe van vandaag gaat naar Caro. Om helemaal vanaf Boixar te lopen zou te ver zijn dus we worden afgezet bij El Pinar Pla. Vanaf hier starten we de wandeling die via de GR 7 langs de oostelijke grens van het gebied loopt. Het eerste gedeelte gaat via een mooi pad door het bos en daarna worden we verrast met indrukwekkende vergezichten over de Ebro Delta.
Op ongeveer twee derde van de route bevindt zicht een grote grot, de Cova Vidra, met een prachtig uitzicht over de vallei. Je kan je daar goed voorstellen dat dit een mooie en veilige plek moet zijn geweest om te wonen in de pre-historie. De grot is het laagste punt van de route. Vanaf daar volgen er nog twee stevige klimmen (10%) om bovenop de vlakte te komen die aan de voet van de berg Mont Caro ligt.
Naarmate we hoger komen wordt het uitzicht mooier en kunnen we de hele delta overzien. De accommodatie voor vandaag is een herberg midden in de natuur tussen de bomen. Binnen in het restaurant hangen foto’s van de sportieve eigenaar Josep, fervent wandelaar, fietser en speleoloog. Zijn vrouw Teresa zwaait de scepter in de keuken.
Van Caro naar Arnes
De 5 etappe van de rondwandeling gaat grotendeels bergafwaarts. Terug naar de rivieren die in dit gebied hun oorsprong vinden. We gaan van Caro richting het Middeleeuwse Arnes. Josep zet ons met zijn personenbus een stuk verderop af. In eerste instantie lopen we door het dennenbos bovenop de bergrug maar vrij snel komen we op een kleine hoogvlakte.
Eenmaal aan de rand gekomen van de vlakte dalen we via een bospad sterk zigzaggend af totdat we in het dal zijn. We gaan nu richting de Estrets de Arnes, een smalle kloof met een pad langs de rivier. Afhankelijk van het jaargetijde is dit een klein beekje of een volwaardige rivier. Aan het einde van de kloof hebben we afgesproken om opgehaald te worden. We logeren die avond weer in het hotel van Alberto in Beceite.
Van Arnes naar Beceite
De volgende dag is het jammer genoeg al weer tijd voor de laatste etappe. We zijn bijna rond en worden door Alberto ongeveer op dezelfde plek afgezet als waar we de dag ervoor geëindigd zijn. We lopen in de richting van Beceite en zullen vandaag de Peñagalera beklimmen.
De start voert ons door een wijde kloof van het riviertje Les Valls. Het is er prachtig zo vroeg in de ochtendzon met het strijklicht. Langzaamaan beginnen we te klimmen over een bospad, steeds steiler omhoog, om uiteindelijk 500 meter hoger op de top te uit te rusten, met een magnifiek uitzicht rondom.
We dalen weer af en komen op het niveau van de rivier de Ulldemó. Op de plek waar we langskomen zijn veel diepe poelen tussen groten rotsen. Natuurlijke zwembaden waar bij warm weer veel mensen uit de buurt komen zwemmen. We komen aan in Beceite en kunnen terugkijken op fantastische wandeldagen. Op het hoogste pleintje in het dorp genieten we nog even na van de ronde die we in dit mooie gebeid gemaakt hebben.
Samengevat
Een zeer verrassend en afwisselend gebied, dat zelfs voor veel Spanjaarden onbekend is. Het is er bijzonder mooi, rustig, niet toeristisch en er zijn veel indrukwekkende wandelingen te maken. Wat ons vooral is opgevallen is dat elke etappe weer anders was qua natuur, paden en uitzichten. De middeleeuwse dorpjes zijn charmant en de inwoners zijn er vriendelijk, gastvrij en behulpzaam.
Hotel La Fábrica de Solfa is een mooi twee sterren hotel, de andere accommodaties langs de route zijn eenvoudig maar authentiek, sfeervol en ingesteld op wandelaars en (e)-mountainbikers. De herbergiers kennen het gebied door en door. Kortom, de ronde zoals wij die gemaakt hebben is een echte aanrader als je in alle rust wilt wandelen in de natuur en aan het eind van de etappes op een aangename plek wilt uitrusten, eten en overnachten.
Wil je deze wandelreis zelf ook maken? Vul dan je gegevens in voor een reisaanvraag en we checken de beschikbaarheid. Wil je eerst meer informatie, kijk dan op de reispagina of neem contact met ons op.
